21 Haziran 1037: İbni Sina’nın Vefâtı

İbn-i Sina 980 yılında Buhara yakınındaki Efşane köyünde doğdu. Babası Abdullah da bir bilim adamıydı. Evi, dönemin alimlerinin toplandığı bir merkezdi. Yaşıtlarına göre üstün zekâya sahip olan İbni Sina, küçük yaşta Kur’an’ı ezberledi; dil, edebiyat ve fıkıh eğitimi gördü. Babasından geometri, aritmetik ve felsefe konusunda ilk bilgilerini aldı. Babasının tavsiyesiyle Hint aritmetiği eğitimi aldı. İbn-i Sina tıp haricinde; felsefe, matematik, kimya fizik, jeoloji, müzik, astronomi gibi alanlarda da kendini kanıtlamıştı. Kaleme aldığı “Tıbbın Kanunu ve İyileşme” isimli eseri 17. Asrın ortalarına kadar Avrupa üniversitelerinde tıp bilimin temel eseri olarak okutuldu. İbn-i Sina, tıp eğitimini Kuşyar adında bir doktordan aldı. 16 yaşında başladığı bu eğitimi iki senede bitiren hekimlerin piri, kalp ve damar sistemlerinin temelini küçük ve büyük kan dolaşımını birbirinden ayırarak oluşturdu. 19 yaşında doktor unvanı kazanan İbn-i Sina, hastaları ücretsiz tedavi etmeye başladı. 21 yaşındayken medrese branşlarının hepsinde uzmandı. İbn-i Sina’nın eserleri, öğütleri arasında bir çok hastalığa dair tavsiyeleri dikkat çekmektedir. Batılı kaynakların “Hâkim-i Tıb”, “Hekimlerin Piri ve Hükümdarı” olarak tanımladıkları İbn-i Sina’nın bin yıl önce kaleme aldığı Küçük Tıp Kanunu (El Kanun El-Sağir fi’t Tıbb)’nda sağlıkla ilgili önemli öğütler bugün de geçerliliğini koruyor. İbni Sina, İsfahan’da Hamedan seferi sırasında rahatsızlandı. 21 Haziran 1037’de 57 yaşında vefat etti. Kabri İran Hamedan’dadır.